Dzień ósmy

MODLITWA WSTĘPNA
na każdy dzień

Panie Jezu Chryste,
Ty przez Świętą Jadwigę uczysz nas
p a t r z e ć oczyma wiary
i c z y n i ć zgodnie z tym
co nam objawiasz.
Za jej wstawiennictwem
obdarzaj nas łaską swojej bliskości
i uległego przyjmowania Twojej woli.
Amen.

 

R o z w a ż a n i e:

 

Święta Jadwiga krzewicielką pokoju

Dzisiaj wiele się mówi o pokoju. Ujawnia się wielka tęsknota za pokojem, ale nie bardzo udaje się go osiągnąć. Coraz bardziej widzimy, że nie jest to sprawa, którą można wypracować samodzielnie, bo wszystkie próby zawierania pokoju tylko w sferze ludzkiej, politycznej, wcześniej czy później kończą się nadużyciami. Świadczy to o tym, że wszystko, co pochodzi tylko od człowieka, stworzone nawet w najlepszej intencji, zabarwione jest miłością własną. Tak też jest z pokojem, kiedy rozumie się go tylko jako brak wojny czy konfliktu.

Św. Jadwiga pomaga nam swoją postawą zrozumieć, że pokój jest darem Bożym, a warunkiem otrzymania go jest wiara i wierność Bogu. Takie przekonanie promieniowało z niej, gdy rozmawiała z wielkim mistrzem zakonu krzyżackiego na temat pokoju. Pomimo młodego wieku i faktu, że była kobietą, nie lękała się osobiście spotkać nawet kilkakrotnie z przedstawicielami zakonu, doświadczając także upokorzeń.

Sposób załatwiania spraw politycznych i łagodzenia sporów zjednał jej wielu sojuszników, którzy nigdy nie wątpili w jej mądre rady i szukali jej obecności w trudnych do rozstrzygnięcia konfliktach. Tak było w przypadku zwaśnionych książąt litewskich. W ich oczach Jadwiga była jedynym rozjemcą, z którym potrafili się liczyć.

I znowu wracamy do Chrystusa, Sprawcy pojednania, w którym wszystko się scala, ale nie bez ofiary, bo za cenę krzyża. Ten rys ucznia Chrystusa był nieodzowny w życiu Jadwigi. Można by nawet powiedzieć, że jest on dominujący. Nie było ofiary, której by nie złożyła dla budowania Królestwa Bożego. Jej pokój z Bogiem, którego strzegła i który pogłębiała w modlitwie i osobistym oddaniu, a zwłaszcza w umiejętności uczestniczenia w Chrystusowym krzyżu, kształtował ją i jej poglądy we wszystkich sprawach Korony, za którą była odpowiedzialna. Nie mogła więc w swojej polityce popełniać błędów, gdy tak wyraźnie widziała Chrystusa i Jego Królestwo. Jemu podporządkowała wszystkie swoje decyzje i działania, dlatego tak pożyteczne, a zarazem proste były jej posunięcia polityczne.

My nie mamy aż takiej odpowiedzialności i rzadko podejmujemy życiowe decyzje, nie widzimy więc tak wielkiej własnej roli w budowaniu pokoju. A jednak pokój zaczyna się we własnym sercu, w osobistej umowie z Chrystusem, względem której trzeba potem być konsekwentnym przez całe życie. Pokój zaczyna się od walki ze starym człowiekiem, czyli z grzechem, z pokusą, które oddalają od Chrystusa. Wyraża się to zewnętrznie w skupieniu, które służy rozeznawaniu woli Boga i w uległości tej woli. Człowiek pokoju jest mężny i roztropny, potrafi spokojnie myśleć i działa z przekonaniem, dając świadectwo prawdzie. Uczmy się tego od św. Królowej Jadwigi. Wnośmy trwały pokój w nasze środowiska, które jak oazy będą promieniować przyjaźnią i dobrocią wspólnoty zbudowanej nie na zewnętrznych zależnościach, lecz na Bożym planie i miłości.

 

Modlitwa

Święta Jadwigo uproś mi u Chrystusa, Króla pokoju i pojednania, łaskę pokoju serca i ufnego otwierania się na każdego człowieka, mając w świadomości, że w nim sam Bóg do mnie przychodzi.

Boże, nasz Ojcze, Ty przez św. Jadwigę Wawelską budowałeś społeczność słowiańską bez rozlewu krwi i poniżenia ludzkiej godności. Spraw, byśmy za przyczyną naszej Patronki coraz bardziej rozumieli, że nie nastanie pokój dopóki nie będzie go między każdym człowiekiem a Chrystusem.

 

Postanowienie

Postaram się dzisiaj przeciwdziałać konfliktom, a także panować nad niecierpliwością, wiedząc że często nawet chwila wysiłku i namysłu jest jedyną bronią przeciw drażniącemu nastrojowi i uleganiu egoistycznym pokusom.

 

Litania do św. Jadwigi Królowej