Wprowadzenie

Święta nasza Królowo, Jadwigo, ucz nas dzisiaj – na progu trzeciego tysiąclecia – tej mądrości i tej miłości, którą uczyniłaś drogą swojej świętości. Zaprowadź nas, Jadwigo, przed Wawelski Krucyfiks, abyśmy jak Ty poznali, co znaczy miłować czynem i prawdą, i co znaczy być prawdziwie wolnym. Weź w opiekę swój naród i Kościół, który mu służy, i wstawiaj się za nami u Boga, aby nie ustała w nas radość.

[Jan Paweł II, Homilia kanonizacyjna]

 

Bóg daje nam swoich umiłowanych przyjaciół – świętych za szczególnych orędowników i wzór przyjaźni z Nim samym. Mają nam oni pomagać w spotkaniu z Chrystusem, bo wszyscy jesteśmy do tego powołani. A przyjaciół Bóg wysłuchuje chętnie, bo ich prośby są zgodne z Jego wolą, dotyczą spełnienia Jego odwiecznego planu i szczęścia ludzi. Wśród wielu świętych, do których się uciekamy w różnych potrzebach, jest ta pełna młodzieńczego wdzięku Jadwiga Andegaweńska, imponująca męstwem wiary i roztropnością mędrców. Średniowieczna święta kanonizowana w ostatnich latach XX wieku jest dla nas dowodem, jak ponadczasowa jest Ewangelia i jak przyjaźń z Chrystusem czyni człowieka przewodnikiem dla innych w każdym czasie.

Św. Jadwiga przemawia do nas przede wszystkim swoją głęboką wiarą, która pozwalała jej stale pamiętać o Chrystusie i w każdej sytuacji liczyć się z Jego wolą i obecnością. Z tej wiary rodziła się w niej pokora wobec Boga i człowieka, a co za tym idzie miłosierna mądrość rządzenia i troski o człowieka. Dostrzegając te cechy jej duchowości, rozpoznajemy w niej niezwykłe światło i pomoc dla współczesnego człowieka, który często ma niewystarczającą świadomość obecności i roli Pana Boga, wskutek czego nie potrafi zrozumieć, rozwijać i bronić własnej godności.

W tej nowennie prośmy św. Jadwigę, by wyjednała nam łaskę głębszej więzi z Chrystusem i przyczyniła się do tego, by nasze nawrócenie służyło innym w przemianie ich życia. Starajmy się przez to nabożeństwo i podjęcie szczerych postanowień wyprosić potrzebne łaski, dla których odprawiamy tę nowennę.

JAK ODPRAWIAĆ NOWENNĘ

Nowennę można odprawiać w dowolnej potrzebie przez dziewięć dni po sobie następujących, najlepiej dziewięć dni poprzedzających wspomnienie św. Jadwigi: 30 maja – 7 czerwca przed wspomnieniem kanonizacji (8 czerwca) lub 8 – 16 lipca przed wspomnieniem dnia śmierci (17 lipca). Chcąc należycie odprawić nowennę, dobrze jest zachować poniższe wskazania:

  • Nowennę odprawiamy ku czci Chrystusa za wstawiennictwem św. Jadwigi, przez którą ukazuje nam On najważniejsze cnoty chrześcijanina i uczy nas je wypracowywać. Prośmy więc Pana o łaskę ściślejszej więzi z Nim na wzór Świętej i o to, by tak, jak jej zawierzenie Chrystusowi zaowocowało dobrem dla innych, także i nasze życie przez większe oddanie się Bogu przyczyniło się do uzyskania jakiegoś szczególnego dobrodziejstwa, o które prosimy w tej nowennie.
  • Aby prawdziwie łączyć się z Chrystusem i tak jak św. Jadwiga z Nim spełniać swoje zadania idąc przez życie, starajmy się każdego dnia uczestniczyć we Mszy świętej, a przynajmniej ostatniego dnia nowenny przystąpić do Komunii świętej.
  • Każdego dnia rozpoczynamy nabożeństwo Modlitwą wstępną na każdy dzień.
  • Czytamy rozważanie przeznaczone na każdy dzień, pobudzając swoje serce do naśladowania Świętej.
  • Odmawiamy dołączoną do każdego rozmyślania stosowną prośbę i codziennie podejmujemy dołączone postanowienie.
  • Modlitwę zamyka litania do św. Jadwigi.
  • Jeśli nowennę odprawia się we wspólnocie, to na zakończenie można zaśpiewać jedną z podanych pieśni o św. Jadwidze Królowej.