MODLITWA WSTĘPNA
na każdy dzień
Panie Jezu Chryste,
Ty przez Świętą Jadwigę uczysz nas
p a t r z e ć oczyma wiary
i c z y n i ć zgodnie z tym
co nam objawiasz.
Za jej wstawiennictwem
obdarzaj nas łaską swojej bliskości
i uległego przyjmowania Twojej woli.
Amen.
R o z w a ż a n i e:
Święta Królowa uległa Bogu we wszystkim
Kiedy poznajemy życie św. Jadwigi, pięknej i młodocianej władczyni, zastanawia nas tajemnica jej świętości. Podziwiamy ją za wszystko, co uczyniła dla Korony Polskiej, dla Litwy i innych narodów Europy. Dziękujemy Bogu za jej mądrość i zdolność przewidywania, talenty tak znaczące u polityka. Ale w tych spektakularnych posunięciach monarchy najbardziej zdumiewa to, że nic nie przypisywała sobie, lecz wszystko uzależniała od Boga. Czuła się w pełni poddaną Chrystusa, jedynego Króla, którego miłości doświadczała i nie chciała jej zawieść.
Jej życie, chociaż tak jak przystało na dziecko królewskie, było już wcześniej przez rodziców zaplanowane ze szczegółami, to jednak potoczyło się zupełnie inaczej. Jadwiga odczytała w nim wolę Boga, któremu niczego nie chciała odmówić. W tym duchu posłusznie opuściła kraj, w którym się urodziła i jako ośmioletnia dziewczynka przybyła do Polski, by w wieku lat dziesięciu objąć odpowiedzialność za nową ojczyznę. Dla Chrystusa zrezygnowała też z uprzednich planów małżeńskich, gdyż ważniejsza od jej osobistego życia była ewangelizacja Litwy. Dlatego też oddała rękę księciu litewskiemu, nie znanemu jej wcześniej, wychowanemu w obcej dla niej kulturze i znacznie starszemu. Wtedy dopiero Jagiełło przyjął chrzest i otworzył drzwi wierze katolickiej na wschód.
Źródła historyczne mówią o bezgranicznym przywiązaniu Jadwigi do Boga i Jego woli: „Odrzucała nawet rzeczy dozwolone i odpowiednie dla stanu królewskiego, z obawy, że one Boga obrażają” [J. Długosz, Roczniki…]. Czyniła tak z miłości do Chrystusa i z Jego pomocą podejmowała trudne decyzje: „Spędziliśmy bardzo wiele bezsennych nocy, rozważając jak przywieść do skutku zamysł serca; wreszcie pokładając zamiar w Panu postanowiliśmy” [Akt fundacyjny…].
Z Bogiem rozważała wszystko i Jemu powierzała siebie w codziennych utrapieniach, gorliwie troszcząc się o poddanych, których uważała przede wszystkim nie za swoją własność, ale za dzieci Boga, którym służyła jak samemu Chrystusowi. Jemu to zawdzięczała swoje małe, może nikomu nieznane, ale też i wielkie zwycięstwa. Zauważmy, jak ta święta Królowa, która dysponowała niezwykłymi możliwościami w świecie, nie zapomniała nigdy, komu należy się wdzięczność i cześć najwyższa. Ani cierpienia, ani blaski doczesne nie przysłoniły jej tej Miłości jedynej i pewnej – Chrystusa Pana. Uczmy się od niej posłuszeństwa Bogu, zwłaszcza w sprawach, które mogą wymagać od nas ofiary i decyzji ponad siły. Na naszej pokornej uległości Bóg buduje zawsze większe dobro. Od właściwej decyzji uczynionej w wierze zależy często szczęście wielu.
Modlitwa
Święta Jadwigo, ucz nas zawsze wybierać wolę Boga!
Panie Jezu Chryste, Ty przez przykład św. Jadwigi dałeś nam poznać, co to znaczy szukać Królestwa Bożego ponad sprawy tego świata, wartości duchowych ponad przemijającymi, pochwały od Ciebie a nie od ludzi, pomóż nam zgadzać się szczerym sercem na codzienne zadania ze względu na Ciebie.
Postanowienie
Postaram się dzisiaj chętnie wypełnić to, co będzie dla mnie niewygodne a konieczne. Będę tak czynić coraz częściej.